واژه نامه روانشناسی

 تیک های حرکتی متعدد و یک یا چند تیک آوایی برخی اوقات در طول بیماری وجود دارند، هرچند که نه لزوماً به طور همزمان. 

از جمله‌ی اختلالات روانی است که شامل صنف اختلالات شبه جسمی می‌شود.

در اختلالات شبه جسمی شخص از ناراحتی‌های جسمی مختلف شکایت دارد، اما در اصل مریضی او ازجمله اختلالات روانی بوده و عوامل روانی در ایجاد، شدت و طول مدت علایم نقش جدی دارند.

در اختلال تبدیلی فرد از مشکلات مانند ناشنوایی، نابینایی، فلج عضلانی یا بی‌حسی دست‌ها شکایت دارد و با این علایم نزد دکتر مراجعه می‌کند، اما مریضی او ریشه‌ی روانی دارد.

اختلال پرخوابی وقتی اتفاق می افتد که فرد دچار خواب آلودگی بیش از حد (پرخوابی) با وجود دوره ی خواب اصلی که حداقل ۷ ساعت دوام دارد، همراه با حداقل یکی از نشانه های زیر:

1. دوره های مکرر خواب یا فرورفتن در خواب ظرف روز واحد.
2. دوره ی خواب اصلی طولانی یا بیشتر از ۹ ساعت در روز که نیرو بخش نیست.
3. مشکل بیدار بودن کامل بعد از بیدار شدن ناگهانی.

در این اختلال، طغیان های خشم مکرر و شدید به صورت کلامی (مثل غیظ های کلامی) و /یا رفتاری آشکار می شوند (مثل پرخاشگری جسمانی به افراد یا اموال) که از نظر شدت یا مدت خیلی بی تناسب با موقعیت یا تحریک است.

شکایت عمده در مورد نارضایتی از کیفیت یا کمیت خواب در ارتباط با یک (یا تعداد بیشتری) از نشانه های زیر:

1. مشکل شروع کردن خواب. (در کودکان این ممکن است به صورت مشکل شروع کردن خواب بدون مداخله ی مراقبت کننده آشکار شود).
2. مشکل حفظ کردن خواب که با بیداری های مکرر یا مشکلات برگشتن به خواب بعد از بیداری ها مشخص می شود. (در کودکان این ممکن است به صورت مشکل برگشتن به خواب بدون مداخله مراقبت کننده آشکار شود).
3. بیدار شدن صبح زود همراه با ناتوانی در برگشتن به خواب.

این اختلال بیانگر تحکیم اختلال افسردگی اساسی مزمن و اختلال افسرده خویی است.

در طول مدت ۲ هفته پنج (یا تعداد بیشتری) از نشانه های زیر وجود داشته اند و انحراف از عملکرد قبلی را نشان می دهند. حداقل یکی از نشانه ها یا (۱) خلق افسرده و یا (۲) فقدان علاقه یا لذت است.

یک اختلال اضطرابی که مشخصه عمده آن تنش وبیمناکی حتمی است . ممکن است با نشانه هاي بدنی مانند تپش قلب، احساس خستگی ، اختلال خواب ، سر گیجه نیز همراه باشد

اضطراب و نگرانی بیش از حد (انتظار بیمناک)، که در بیشتر روزها حداقل به مدت ۶ ماه، در مورد چند واقعه یا فعالیت روی می دهند. (مانند عملکرد شغلی یا تحصیلی).

ترس یا اضطراب نامتناسب با رشد و بیش از اندازه دربارة جدایی از کسانی که فرد به آنها دلبسته است،

اشتغال ذهنی به داشتن بیماری جدی یا مبتلا شدن به آن در حالیکه نشانه های جسمانی وجود ندارند یا، اگر وجود داشته باشند، از نظر شدت خفیف هستند.

ترس یا اضطراب محسوس در مورد یک یا چند موقعیت اجتماعی که در آنها فرد با احتمال بررسی دقیق دیگران مواجه می شود.

در این افراد هذیان، توهمات، گفتار آشفته (مثل انحراف گفتار یا گسیختگی مکرر)، رفتار بسیار آشفته یا کاتاتونیک و یا نشانه های منفی (یعنی، کاهش ابراز هیجانی یا بی ارادگی). 

دوره بدون وقفه بیماری که در طول آن، دوره خلقی اساسی (افسردگی اساسی یا مانیک) وجود داشته باشد.

مواجهه با مرگ واقعی یا تهدید به مرگ، صدمه ی جدی، یا خشونت جنسی به صورت یک (یا تعداد بیشتری از موارد زیر:

1. تجربه کردن مستقیم رویداد (رویدادهای) آسیب زا.
2. شاهد بودن رویداد (رویدادهایی) که برای دیگران رخ داده است.
3. آگاهی از اینکه رویداد (رویدادهایی) برای اعضای خانواده ی نزدیک یا دوست نزدیک روی داده است.
4. تجربه کردن مواجهه ی مکرر یا شدید با جزئیات ناگوار رویداد (رویدادهای) آسیب زا (مثلاً اولین پاسخ دهندگان جنازه های انسان را جمع می کنند؛ افسران پلیس بارها با جزئیات کودک آزاری مواجه می شوند).