هافی

شرکت هافی یک تامین کننده دوچرخه با دفتر مرکزی در دیتون، اوهایو است.

ریشه آن در سال 1887 زمانی که جورج پی هافمن شرکت ماشین های خیاطی دیویس را خریداری کرد و در سال 1890 کارخانه چرخ خیاطی خود را از واترتاون، نیویورک، به دیتون، اوهایو منتقل کرد، باز می گردد. شرکت ماشین خیاطی دیویس اولین دوچرخه دیتون خود را در دیتون، اوهایو، در سال 1892 ساخت. در سال 1924، پسر جورج، هوراس ام هافمن، پدر، شرکت تولیدی هافمن را تأسیس کرد. از آن زمان تا سال 1949، هافمن به تولید و فروش دوچرخه با نام تجاری «دیتون» ادامه داد.

در طول دهه 1930، هافمن در احیای صنعت دوچرخه سواری آمریکا شرکت کرد، که طی آن هوراس هافمن در مورد "تغییر نگرش" اظهار نظر کرد. اگرچه هافمن در سطح بالایی از بازار فعالیت می کرد، اما آنها هرگز بر شهرت سطح ابتدایی خود غلبه نکردند.

در سال 1949، هافمن هافی کانورتیبل را توسعه داد که یک دوچرخه مخصوص کودکان با چرخ های آموزشی عقب و پله های پا بود. اختراع چرخ های آموزشی بازار دوچرخه های کودکان را متحول کرد و این اولین دوچرخه هافمن با نام تجاری هافی بود.

همچنین در سال 1949، هافی شروع به فروش ماشین های چمن زنی فشاری و سواری کرد. این شرکت در نهایت در سال 1975 بازار را ترک کرد.

در سال 1953، لوگوی هافی ایجاد شد و هافمن تمام دوچرخه های خود را به برند هافی تغییر داد. تعدادی از محبوب‌ترین مدل‌ها عبارتند از Special Roadster، Racer، LaFrance و Streamliner.

هفت سال بعد در سال 1960، هافمن سومین تولید کننده بزرگ دوچرخه در ایالات متحده بود. مدل های محبوب تولید شده در دوران شکوفایی شرکت هافی شامل RadioBike® (یک کلمه) بود که یک رادیو لوله الکترونی در مخزن داشت. Scout، یک دوچرخه جاده ای 10 سرعته. Dragster، به اصطلاح "دوچرخه چرخ"; و سیگما، یک دوچرخه BMX.

در سال 1962، پیتر مول از John T. Bill & Co با هافمن در ارتباط با مفهومی برای تولید دوچرخه بر اساس یک موتور سیکلت، که او آن را High Rise نامید، تماس گرفت. مول این دوچرخه را بر اساس دوچرخه‌های کودکانه که به شدت اصلاح شده بودند، توسعه داد که در بین نوجوانان در کالیفرنیای جنوبی محبوبیت زیادی پیدا کردند و ظاهر موتورسیکلت‌های «چاپر» سفارشی‌سازی شده را تقلید می‌کردند. High Rise یک صندلی موزی بلند با پایه‌های نگهدارنده و دسته‌های بلند «میمون آویز» داشت. هافی چند ماه قبل از اینکه دوچرخه را بسازد، تردید کرد، به این شرط که اگر دوچرخه به فروش نرسد، مول تمام قطعات و قاب های باقی مانده را بخرد. دوچرخه جدید که به طور غیررسمی پنگوئن نامیده می شود، در مارس 1963 در خرده فروشی ها ظاهر شد. پنگوئن اولین دوچرخه از دوچرخه های خردکن صندلی موزی بود که به بازار ایالات متحده راه یافت.

در نوامبر 1964، شرکت تولیدی هافمن تبلیغی را برای مدل جدید Dragster خود در مجله Life منتشر کرد که ادعا می کرد هافمن اولین دوچرخه ای از نوع بلندمرتبه بود.

در سال 1966، هافمن یک قاب دوچرخه شاسی بلند جدید به نام ریل را معرفی کرد. قاب جدید تقریباً 4 تا 5 اینچ طولانی تر از مدل های قبلی بود. قاب جدید تا سال 1968 به مدل پایه هافمن تبدیل شد. در سال 1968، در تلاش برای بازاریابی یک دوچرخه کودکان با موضوع خودرو، طراحان هافمن یک فرمان از نوع ماشین را به جای دسته فرمان به قاب ریل اضافه کردند که به چرخ هافی تبدیل شد. اهرم‌های تعویض دنده بلند «استیک شیفت» تعبیه‌شده روی لوله بالایی قاب، از اهرم‌های تعویض دنده خودروهای عضلانی محبوب آن روز تقلید می‌کردند، در حالی که بسیاری از چرخه‌های صندلی موزی به پشتی‌های سرنشین میله‌ای کرومی بلند در پشت صندلی مجهز بودند. . در اواسط سال 1968، هافمن محافظ زنجیره ای Flaming Stack را منتشر کرد که به گونه ای طراحی شده بود که شبیه پوشش های لوله اگزوز جانبی متمایز در ماشین اسپرت کوروت باشد. در اواخر همان سال، هافمن مدل جدید Slingshot را با چرخ جلویی 16 اینچی و عقب 20 اینچی عرضه کرد. مدل های جدید 1969 که سال گذشته برای سبک قاب ریلی سه میله ای بود. در سال 1970، هافمن قاب سه میله ای آنها را حذف کرد و به سمت قاب ریلی دو میله ای رفت و در نهایت رنگ های دو رنگ اضافی را به همراه صندلی های راه راه Persons اضافه کرد. تولید این طرح‌ها تا سال 1971 ادامه یافت، زمانی که محدودیت‌های جدید ایمنی و تولید از سوی BMA (انجمن تولیدکنندگان دوچرخه)، کمیسیون ایمنی محصولات مصرف‌کننده (CPSC) و سایر آژانس‌های فدرال ایالات متحده، چرخ را مجبور به توقف کار کردند، لوله‌ای که در بالای آن نصب شده بود. shift، "نوار دختر" و بسیاری دیگر از ویژگی های سبک طراحی دوچرخه کودکان.

در سال 1970، شرکت هافی به عنوان یک شرکت چتر برای استقرار بخش دوچرخه هافی و همچنین خط تولید کالاهای ورزشی نوظهور شرکت تولیدی هافمن تأسیس شد. هافمن YLCE (Yorba Linda Cycle Enterprises) را خرید و آن شرکت کالیفرنیای جنوبی را به یک شرکت خدمات ملی تبدیل کرد و دوچرخه و سایر محصولات را برای بازرگانان انبوه مانند KMart، Target، Sears و Walmart مونتاژ کرد. بخش‌های دیگری خریداری و به اصطبل شرکت‌های هافمن اضافه شدند، از جمله محصولات Gerry Baby (دنور)، خدمات موجودی واشنگتن (سان دیگو)، Raleigh Bicycle USA (کنت، WA)، و True Temper Garden Products (پنسیلوانیا).

در سال 1977 نام شرکت از شرکت تولیدی هافمن به شرکت هافی تغییر یافت.

رشد شرکت در طول دهه 1980 قابل توجه بود و هافی (HUF در بورس اوراق بهادار نیویورک) تقریباً یک شرکت فورچون 500 بود. در بازی‌های المپیک تابستانی 1984 و 1988، ورزشکاران ایالات متحده که دوچرخه‌های ساخت سروتا را با نام تجاری هافی مسابقه می‌دادند، دو مدال طلا، دو مدال نقره و یک مدال برنز کسب کردند. یک مرکز توسعه فنی مستقر در دفاتر شرکت هافی در دیتون، اوهایو برای تحقیق و ایجاد نسل بعدی دوچرخه‌های جاده‌ای فیبر کربنی و زمان‌آزمایی تشکیل شد. مایک ملتون و استیو بیشاپ، دو سازنده دوچرخه سفارشی افسانه ای، آن را رهبری می کردند. حمایت مالی از دوچرخه‌سواران حرفه‌ای و کلاس جهانی فقط تا حدی مؤثر بود، زیرا تیم‌ها و سوارکاران مشهوری مانند گرگ لموند و تیم 7-Eleven از اسپانسر هافی برای حمایت مالی استفاده کردند در حالی که آشکارا از شرکت بدگویی کردند و حتی از دوچرخه‌های مختلف برای رقابت استفاده کردند. هافی پیامدهای بعدی در جامعه دوچرخه سواری برای هافی ویرانگر بود، اما با توجه به ماهیت ورزشکاران درگیر تعجب آور نبود. هافی 500000 دلار هزینه کرد تا به عنوان دوچرخه رسمی مسابقات قهرمانی دوچرخه سواری جهان در سال 1996 که در کلرادو اسپرینگز برگزار شد، معرفی شود، اولین باری که مسابقات جهانی در ایالات متحده برگزار می شود.
دوچرخه های هافی در آزوسا، کالیفرنیا (در اواخر دهه 1970 بسته شد) و پونکا سیتی اوکلاهاما (در اوایل دهه 1980 بسته شد) تأسیسات تولید و مونتاژ داشت، اما بیشتر دوچرخه‌های خود را تا حد زیادی در سلینا، اوهایو تولید می‌کرد و زمانی بزرگترین دوچرخه سلینا بود. کارفرما. در اوج فعالیت خود، بخش دوچرخه بیش از دو میلیون دوچرخه در سال تولید می کرد و بزرگترین شرکت دوچرخه سازی رایگان جهان بود.

در اواسط دهه 1990، هافی در مشکلات مالی عمیقی قرار داشت. صنعت دوچرخه در ایالات متحده تثبیت شده بود و تعداد کانال های فروش دوچرخه را به شدت کاهش داد. خرده فروشان با حجم بالا سه چهارم بازار ایالات متحده را به خود اختصاص داده بودند و اهرم زیادی بر سازندگان دوچرخه به دست آورده بودند. والمارت به طور خاص به هافی فشار می آورد: 900000 دوچرخه در یک زمان سفارش داد، اما اصرار داشت که هافی قیمت های خود را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. برای باقی ماندن یک بازیگر اصلی در بازار دوچرخه، شرکت اوهایو چاره ای جز موافقت نداشت. حتی با وجود دیگر کارخانه‌های تولیدی غیر اتحادیه هافی، نمی‌توانست از فروش دوچرخه به قیمت‌هایی که والمارت، بزرگترین مشتری آن، مایل به پرداخت آن بود، سودی کسب کند. هافی پس از درخواست و دریافت کاهش دستمزد برای نیروی کار اتحادیه ای خود در اوهایو، به مدت دو سال به سودآوری بازگشت تا دوباره تحت فشار قیمت گذاری اعمال شده توسط والمارت مچاله شود. این امر هافی را مجبور کرد تا کارخانه سلینا، اوهایو را تعطیل کند و همه 935 کارمند خود را اخراج کند. دو کارخانه دیگر آنها در میسوری و می سی سی پی به همین دلیل به زودی به سرنوشت مشابهی دچار شدند. حتی پس از انعقاد قرارداد فرعی تولید به چین، جایی که کارگران کارخانه تنها 25 تا 41 سنت در ساعت درآمد داشتند، همچنان قادر به فعالیت با سود نبود.

در سال 1996، زمانی که دادگاه‌های ایالات متحده تصمیم گرفتند که افزایش واردات دوچرخه‌های ارزان قیمت و انبوه از چین، برای سه تولیدکننده بزرگ دوچرخه آمریکایی - Murray Inc.، Roadmaster، «تهدید مادی» وجود نداشته باشد، بخش دوچرخه ضربه بزرگی دریافت کرد. و هافی هافی کارخانه Celina خود در اوهایو را در سال 1998 تعطیل کرد و پس از آن به سرعت دو کارخانه تولید دوچرخه کوچکتر (در Farmington، MO. و Southhaven، MS) را که به عنوان آخرین تلاش برای جلوگیری از هزینه های تولید اتحادیه در اوهایو افتتاح شده بودند، بست. . پس از اینکه آشکار شد که ادامه تولید دوچرخه های ارزان قیمت و انبوه در ایالات متحده دیگر قابل دوام نیست، هافی دوچرخه هایی را در کارخانه هایی در مکزیک و چین ساخته بود که از سال 1999 شروع شد. رابطه با کارخانه مکزیکی مدت کوتاهی پس از آن قطع شد. در دادگاه ورشکستگی فدرال در دیتون، اوهایو، در سال 2004، دارایی هافی به طلبکاران چینی آن واگذار شد. در سال 2004، هافی بخش هافی اسپورت خود را به شرکت راسل فروخت. هافی اسپورت، کالاهای ورزشی تولید می‌کرد، از جمله سیستم‌های بسکتبال Hydra-Rib که توسط NBA استفاده می‌شد. تا سال 2006، هافی بیش از 100 میلیون دوچرخه فروخته بود. پس از سال‌ها مبارزه با دوچرخه‌های چینی با نرخ پایین که هدف قیمتی را برای هدایت والمارت تعیین می‌کردند، هافی اساساً به یک شرکت چینی تبدیل شده بود. امروزه، طراحی، توسعه محصول و بازاریابی (اکثریت کارکردهای تجاری) برای هافی در دیتون، اوهایو مستقر است. تولید خارج از شرکت Crown Equipment ایالات متحده مستقر است و اکنون از کارخانه سابق دوچرخه سازی هافی ایالات متحده در Celina، اوهایو برای تولید لیفتراک استفاده می کند.

در سال 1999، ایمز ابزارهای حیاط True Temper و میله های گلف را از Huffy خریداری کرد.

در 13 آگوست 2004، هافی اعلام کرد که صورت های مالی آن دارای بی نظمی های حسابداری است. قیمت سهام هافی (نماد بورس: HUF) در روز معاملاتی بعدی نیویورک تا 40 درصد کاهش یافت. در 16 آگوست 2004، NYSE سهام هافی را به حالت تعلیق درآورد و آن را به عنوان یک سهام فهرست شده حذف کرد. سرانجام، در 20 اکتبر 2004، هافی اعلام کرد که شرکت هافی و تمام شرکت های تابعه ایالات متحده و کانادا آن، طبق فصل 11 قانون ورشکستگی ایالات متحده، برای حمایت از ورشکستگی اقدام خواهند کرد. بی نظمی های حسابداری شامل استفاده (سوء) شرکتی از صندوق های بازنشستگی بود. برنامه بازنشستگی شرکت هافی اکنون توسط دولت فدرال ایالات متحده تحت برنامه تضمین مزایای بازنشستگی اداره می شود. هیچ یک از مدیران هافی هرگز به خاطر جنایات خود متهم و/یا محکوم نشدند.