واژه نامه روانشناسی

الگوی مکرر و مداوم رفتار که به موجب آن حقوق اساسی دیگران یا هنجارها یا مقررات عمده ی اجتماعی متناسب با سن نقض می شوند

الگوی فراگیر جدایی از روابط اجتماعی و دامنه ی محدود ابراز هیجانات در موقعیت های میان فردی، که در اوایل بزرگسالی شروع می شود و در انواع زمینه ها وجود دارد،

الگوی فراگیر کمبودهای اجتماعی و میان فردی که با ناراحتی زیاد از روابط صمیمی و کاهش قابلیت برای آن به علاوه تحریف های شناختی یا ادراکی و عجیب و غریب بودن رفتار مشخص می شود که در اوایل بزرگسالی شروع می شود و در زمینه های مختلف وجود دارد،

الگوی فراگیر بزرگ منشی (در عالم خیال یا رفتار) نیاز به تحسین، و فقدان همدلی، که در اوایل بزرگسالی شروع می شود و در زمینه های مختلف وجود دارد،

الگوی فراگیر بازداری اجتماعی، احساست بی کفایتی، و حساسیت مفرط به ارزیابی منفی، که در اوایل بزرگسالی شروع می شود و در زمینه های مختلف وجود دارد،

الگوی فراگیر بی ثباتی روابط میان فردی، خود انگاره، و عواطف و تکانش گری محسوس که در اوایل بزرگسالی شروع می شود و در زمینه های مختلف وجود دارد

الگوی فراگیر تهییج پذیری و توجه خواهی مفرط، که در اوایل بزرگسالی شروع می شود و در زمینه های مختلف وجود دارد،

نیاز فراگیر و بیش از حد به مراقبت شدن که به رفتار سلطه پذیر و متکی بودن و ترس از جدایی منجر می شود، در اوایل بزرگسالی شروع می شود و زمینه های مختلف وجود دارد،

الگوی فراگیر دلمشغولی به نظم، کمال گرایی، و کنترل روانی و میان فردی، به قیمت انعطاف پذیری، گشودگی و کارایی که در اوایل بزرگسالی شروع می شود و در زمینه های مختلف وجود دارد،

مشکل مداوم در تولید صدای گفتار که در مفهوم بودن گفتار اختلال ایجاد کرده یا از ارتباط کلامی پیام ها جلوگیری می کند.

کمبودهای مداوم در ارتباط اجتماعی و تعامل اجتماعی در موقعیت های متعدد،

ملاک های تشخیصی برای اختلال عصبی – شناختی عمده یا خفیف برآورده شده اند. شواهدی از صدمه ی مغزی آسیب زا وجود دارد – یعنی، ضربه به سر یا مکانیزم های دیگر حرکت سریع یا جابجایی مغز داخل جمجمه،

یک یا تعداد بیشتری نشانه ی جسمانی که ناراحت کننده هستند یا به اختلال قابل ملاحظه در زندگی روزمره منجر می شوند.

اختلالات در فصاحت عادی و الگوی زمانی گفتار که با سن و مهارت های زبان فرد تناسب ندارند، با گذشت زمان ادامه می یابند،

رفتار قماربازی مشکل آفرین مداوم و مکرر که به ناراحتی قابل ملاحظة بالینی منجر می شود